Bu makale, Filistin adının zaman çizelgesini yani Filistin ve kökdaşları olan Filastin ve Palaestina isminin tarih boyunca geçirdiği evreleri konu alır. Mısır hiyerogliflerinde P-r-s-t olarak geçen Peleset isminin, Mısır'ın yirminci hanedanlığında ~MÖ 1150'lerdeki belgelerde komşu halk ve topraklar için kullanıldığı görülür. İlk olarak Medinet Habu Tapınağı'ndaki metinlerde beliren Peleset ismi, kendisini III. Ramses iktidarlığındaki Mısır'ı işgal eden bir deniz kavmi olarak gösterir.1 ~MÖ 8. yüzyılda III. Adad-nirari'den bir asır sonra II. Sargon'a kadar Asur kayıtlarında bu bölge için Palaştu veya Pilistu ismi kullanıldığı görülür.234 Hem Mısır hem Asur kaynakları, bu ismin kullanıldığı toprakların sınırlarından bahsetmemektedir.
Açıkça bugünkü anlamıyla kullanılan Filistin terimi ilk olarak MÖ 5. yüzyılda Antik Yunanistan'da kullanılmıştır. Herodot, Tarihler kitabında "Suriye'nin bölgesi Palaistine" yazmıştır; bu kitap, Yehuda Dağlarını ve Ürdün Vadisi'ni içinde barındıran Filistin topraklarını açıkça tanımlayan ilk tarihi çalışmadır.5678910 Yaklaşık bir asır sonra Aristoteles, Meteoroloji isimli eserinde benzer bir tanımlama yapıp "Filistin'de bir göl vardır, öyle ki eğer bir insan veya canavar içine atılırsa su üstünde süzülür, batmaz, bu söylenen doğrudur. Dediklerine göre bu göl o kadar acı ve tuzludur ki içinde balık yaşamaz ve giysilerinizi suya batırıp silkelerseniz temizlenir" demektedir; uzmanlara göre Aristoteles Ölü Deniz'den bahsetmektedir.11 Polemon ve Pausanias gibi sonraki yazarlar da aynı bölge için bu ismi kullanmıştır. Sonraki dönemlerde Ovidius, Tibullus, Pomponius Mela, İhtiyar Plinius, Dio Chrysostom, Statius ve Plutarkhos gibi Romalı yazarların yanı sıra, Philon ve Josephus gibi Romalı Yahudi yazarlar da aynı ismi kullanmaya devam etmiştir.12 Eserlerini Yunanca yayınlayan Romalı yazar Strabo gibi bazı diğer yazarlar ise bu bölge için Koele-Suriye adını daha uygun bulmuştur.1314 Resmi vilayet adı olarak ilk defa 135 yılında Roma yetkilileri tarafından, Bar Kohba İsyanı bastırıldıktan sonra Yahudiye, Celile ve Aşkelon gibi komşu şehirleri içine alan bölgeye Suriye Filistini adı verilmiştir; uzmanlara göre bunun sebebi topraklarla Yahudilerin duygusal bağını kesmekti.1516
İbranice peleşet (פלשת) ismi Sami dillerinde p-l-ş kökünden gelip "bölmek, içinden geçmek, yığınla gelmek, kapsamak veya işgal etmek" anlamlarına gelir17 ve bir ihtimal içinde "göçmen" veya "işgalci" anlamı barındırır.18 Türkçeye Filistin olarak tercüme edilen bu kelime Tanah'ta "Filist" adıyla 250'den fazla kez kullanılmıştır. Tevrat'ta ise 10 kere kullanılan bu bölge isminin sınırları tanımlanmamaktadır. Tanah'ın Tarihsel kitaplarında (bkz Tesniyesel tarih) 200'den fazla kullanılan bu bölgenin ismi en çok Hakimler kitabı ve Samuel kitaplarında geçmektedir ve güneydeki sahiller olan Yehuda Krallığı'nın batısını ifade etmektedir.19202122
Bizans İmparatorluğu döneminde, bölgenin tamamına (Suriye Filistini, Samarya ve Celile) Palaestina denmekteydi ve bu alan Palaestina I ve Palaestina II olmak üzere iki alt bölgeden oluşmaktaydı.23 Bizanslılar, Negev, Sina ve Arap Yarımadasının batısını kapsayan bölgeye Palaestina Salutaris veya bazen Palaestina III demekteydi.24 Arapçada Filistin (فلسطين) kelimesi için Filistin, Filastin veya Falastin denir.25 Moshe Sharon'un yazısına göre, Araplar Büyük Suriye'yi 7. yüzyılda ellerine geçirdiği zaman, Bizanslıların koydukları isimleri kullanmaya devam ettiler. Dolayısıyla Filastin kelimesinin kökeni Roma ve Semitik İbranice'den gelmektedir.26 Jacob Lassner ve Selwyn Ilan Troen, Jund Filastin isimli çalışmasında olaya daha farklı yaklaşır.27 Avrupa'da bu bölgeye "Filistin" denmesinin kabul edilmesi Avrupa rönesansına denk gelmektedir.28 Osmanlı İmparatorluğu'nun çökmesinin ardından İngilizler bu bölge için Filistin adını tekrar canladırmıştır ve burada Filistin Mandası kurulmuştur.
Fakat, Roma Kudüs döneminde bu coğrafik bölge için kullanılan tek terim "Filistin" değildi. Örneğin Strabon, Kudüs ve Yahudiye'yi tanımlarken Koele-Suriye derken Plinius her iki terimi birden kullanmaktadır.565758
Filistiler ve Filist kelimeleri Tanah'ta 250 kereden fazla geçmektedir.131132133 İbranice Peleşet (פלשת) kelimesi Türkçeye genelde Filist olarak tercüme edilmiştir ve Ahit'te güney sahillerinde yaşayan Filistlerin topraklarını işaret etmektedir.134 Filistiler ilk defa Nuh'un oğlu Ham'ın soyundan gelenlerin listesinde yer alır.135 Filist kelimesinin Filistin kelimesiyle kökdaş olduğu kabul edilir. Fakat, MÖ
Tanah'ın ilk beş kitabı olan Tevrat'ta bu isim 10 kere geçmektedir, bunlardan bazıları şunlardır:137138
: "ve Patrusîlerin, ve Kasluhîlerin (Filistîler bunlardan çıktılar), ve Kaftorîlerin babası oldu."
: "Böylece Beer-şebada muahede yaptılar; ve Abimelekle ordusunun başbuğu Fikol kalkıp Filistîler diyarına döndüler. Ve İbrahim Beer-şebada bir ılgın ağacı dikti, ve orada RABBİN, Ebedî Allahın, ismini çağırdı. Ve İbrahim Filistîler diyarında hayli zaman misafir oldu."
: "Ve vaki oldu ki, Firavun kavmı salıverdiği zaman, Allah onları Filistîler diyarının yolundan yakın olduğu halde götürmedi; çünkü Allah dedi: Kavm harp gördüğü zaman, belki nadim olup Mısıra döner;"
: "Ve Kızıl Denizden Filistîlerin denizine kadar, ve çölden Irmağa kadar sana hudut koyacağım; çünkü memleketin ahalisini sizin elinize vereceğim; ve onları kendi önünden kovacaksın."
Tesniyesel Tarih gibi Ahit'in diğer kitaplarında 250'den fazla kez kullanılan bu ismin yaklaşık 200 tanesi Hakimler ve Samuel kitaplarında yer alır. Bunlardan bazıları şöyledir:139140
: "VE Yeşu kocamış, ve yaşta ilerlemişti; ve RAB ona dedi: Sen kocadın, ve yaşta ilerledin, ve mülk olarak alınacak pek çok yer kaldı. Kalan yer şudur: bütün Filistîler havalisi, ve bütün Geşur; Mısır önünde olan Şihordan şimale doğru, Kenânlıların sayılan Ekron sınırına kadar; Filistîlerin beş beyleri, Gazalılar, ve Aşdodlular, Aşkelonlular, Gatlılar, ve Ekronlular, cenubta da Avlar;"
: "Ve Süleyman Irmaktan Filistîler diyarına, ve Mısır sınırına kadar bütün ülkeler üzerinde saltanat sürdü; onlar vergi getirdiler, ve ömrünün bütün günlerince Süleymana kulluk ettiler."
Bilgelikler Kitabında bu isim yalnızca 6 kere geçer ve bunların hepsi Mezmurlar'da yer alır. Örneğin:141142
Büyük Peygamberler ve Küçük Peygamberlerde 20 kez yer alan bu isimden bazılarına örnek şunlardır:143144
: "Deniz kıyısında oturanların, Keretîler milletinin vay başına! Ey Kenân, Filistîler diyarı, RABBİN sözü size karşıdır; seni yok edeceğim, öyle ki, artık sende oturan kimse olmıyacak."
: "Benim için Habeşlerin oğulları gibi değil misiniz, ey İsrail oğulları? RABBİN sözü. İsraili Mısır diyarından, ve Filistîleri Kaftordan, Suriyelileri de Kirden çıkarmadım mı?"
[https://web.archive.org/web/20110725184107/http://cojs.org/cojswiki/When_Palestine_Meant_Israel%2C_David_Jacobson%2C_BAR_27%3A03%2C_May/Jun_2001. When Palestine Meant Israel, David Jacobson, BAR 27:03, May/Jun 2001]
Francis Schmidt (2001). How the temple thinks: identity and social cohesion in ancient Judaism, Chapter "Palestine, Judaea or Israel"
Orijinal kaynak: filistin adının zaman çizelgesi. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Sharon, 1988, p. 4. ↩
Carl S. Ehrlich "Philistines" The Oxford Guide to People and Places of the Bible. Ed. Bruce M. Metzger and Michael D. Coogan. Oxford University Press, 2001. ↩
Jacobson, David M., Palestine and Israel, Bulletin of the American Schools of Oriental Research, No. 313 (Feb., 1999), pp. 65–74 ↩
The Southern and Eastern Borders of Abar-Nahara Steven S. Tuell Bulletin of the American Schools of Oriental Research, No. 284 (Nov., 1991), pp. 51–57 ↩
Herodotus' Description of the East Mediterranean Coast Anson F. Rainey Bulletin of the American Schools of Oriental Research, No. 321 (Feb., 2001), pp. 57–63 ↩
In his work, Herodotus referred to the practice of male circumcision associated with the Hebrew people: "the Colchians, the Egyptians, and the Ethiopians, are the only nations who have practised circumcision from the earliest times. The Phoenicians and the Syrians of Palestine themselves confess that they learnt the custom of the Egyptians.... Now these are the only nations who use circumcision." The History of Herodotus ↩
Beloe, W., Rev., Herodotus, (tr. from Greek), with notes, Vol.II, London, 1821, p.269 "It should be remembered that Syria is always regarded by Herodotus as synonymous with Assyria. What the Greeks called Palestine the Arabs call Falastin, which is the Philistines of Scripture." ↩
Elyahu Green, Geographic names of places in Israel in Herodotos This is confirmed by George Rawlinson in the third book (Thalia) of The Histories where Palaestinian Syrians are part of the fifth tax district spanning the territory from Phoenicia to the borders of Egypt, but excludes the kingdom of Arabs who were exempt from tax for providing the Assyrian army with water on its march to Egypt. These people had a large city called Cadytis, identified as Jerusalem. ↩
Studies in Hellenistic Judaism ：Louis H. Feldman ↩
The Hellenistic settlements in Syria, the Red Sea Basin, and North Africa ：Getzel M. Cohen ↩
Sharon, 1998, p. 4. According to Moshe Sharon: "Eager to obliterate the name of the rebellious Judaea", the Roman authorities (General Hadrian) renamed it Palaestina or Syria Palaestina. ↩
Room, 1997, p. 285. ↩
Robinson, Edward, Physical geography of the Holy Land, Crocker & Brewster, Boston, 1865, p.15. Robinson, writing in 1865 when travel by Europeans to the Ottoman Empire became common asserts that, "Palestine, or Palestina, now the most common name for the Holy Land, occurs three times in the English version of the Old Testament; and is there put for the Hebrew name פלשת, elsewhere rendered Philistia. As thus used, it refers strictly and only to the country of the Philistines, in the southwest corner of the land. So, too, in the Greek form, Παλαςτίνη), it is used by Josephus. But both Josephus and Philo apply the name to the whole land of the Hebrews ; and Greek and Roman writers employed it in the like extent." ↩
Lewis, 1993, p. 153. ↩
Kaegi, 1995, p. 41. ↩
Marshall Cavendish, 2007, p. 559. ↩
Lassner and Troen, 2007, pp. 54–55. ↩
Gudrun Krämer (2008) A History of Palestine: From the Ottoman Conquest to the Founding of the State of Israel Translated by Gudrun Krämer and Graham Harman Princeton University Press, ISBN 0-691-11897-3 p 16 ↩
Fahlbusch et al., 2005, p. 185. ↩
Sharon, 1988, p. 4. ↩
Room, 1997, p. 285. ↩
Palestine and Israel, David M. Jacobson, Bulletin of the American Schools of Oriental Research, No. 313 (Feb., 1999), pp. 65–74 ↩
The Southern and Eastern Borders of Abar-Nahara, Steven S. Tuell, Bulletin of the American Schools of Oriental Research, No. 284 (Nov., 1991), pp. 51–57 ↩
Herodotus' Description of the East Mediterranean Coast, Anson F. Rainey, Bulletin of the American Schools of Oriental Research, No. 321 (Feb., 2001), pp. 57–63 ↩
Studies in Hellenistic Judaism - Page 558 Louis H. Feldman - 1996 "Nevertheless, Pliny (Mturalis Historia 5.74, 77) and Strabo (16.2.16.754) do draw a distinction between the Decapolis and Coele-Syria. In Josephus (Antiquities 13.355-356, 392; 14.79, 16.275; and War 1.103-104, 155) Coele-Syria, ..." ↩
A History of the Jews and Judaism in the Second Temple Period Page 174 Lester L. Grabbe - 2008 "The place of Judah in Coele-Syria was readily known in geographical writings. According to Strabo, Syria includes the following areas: We set down as parts of Syria, beginning at Cilicia and Mt. Amanus, both Commagene and the Seleucis ... ↩
The Hellenistic settlements in Syria, the Red Sea Basin, and North Africa 2006 p37 Getzel M. Cohen p37 “Palestine” did not come into official use until the early second century ad, when the emperor Hadrian decided to rename the province of Judaea; for its new name he chose “Syria Palaestina.”49 The new name took hold. It is found thereafter in inscriptions, on coins, and in numerous literary texts.50 Thus Arrian (7.9.8, Indica 43.1) and Appian (Syr. 50), who lived in the second century ad, and Cassius Dio (eg, 38.38.4, 39.56.6), who lived in the third, referred to the region as “Palestine.” And in the rabbinic literature “Palestine” was used as the name of the Roman province. cf p103 ↩
The Bar-Kokhba Revolt (132-135 C.E.) by Shira Schoenberg , The Jewish Virtual Library ↩
The Bar Kokhba War Reconsidered , By Peter Schäfer, ISBN 3-16-148076-7 ↩
The Name “Palestine” , The Jewish Virtual Library ↩
Moseh Gill, "The Political History of Jerusalem During the Early Muslim Period", in Joshua Prawer and Haggai Ben-Shammai (eds), The History of Jerusalem, the Early Muslim Period, 638-1099, New York University Press and Yad Izhak Ben-Zvi, 1996 ↩
The Travels of Ibn Battuta, ed. H.A.R. Gibb (Cambridge University Press, 1954), 1:71-82 ↩
trans. St. H. Stephan (Ariel Publishing, 1980), p63). ↩
"In the writings of the Greeks and Romans, we need not look for indications of a very familiar acquaintance with the history and language of the Palestinian Jews, since they did not even vouchsafe their attention to the language and national writings of the more civilized nations of antiquity, such as the Carthaginians, Phoenicians, and Strabo, from whom we have quoted above the passages bearing upon our subject, is perhaps the only one who imparts this general information of the Suriyeliler, (to whom the Palestinians also belonged,) that they and their neighbours spoke a cognate language, but he enters on no farther explanation as to the difference between their dialects" ↩
Starting on the North at a point on the Mediterranean Sea in the vicinity south of Sidon and following the watersheds of the foothills of the Lebanon as far as Jisr El-Karaon thence to El-Bire, following the dividing line between the two basins of the Wadi El-Korn and the Wadi Et-Teim, thence in a southerly direction following the dividing line between the Eastern and Western slopes of the Hermon, to the vicinity west of Beit Jenn, then eastward following the northern watersheds of the Nahr Mughaniye close to and west of the Hedjaz Railway. In the east a line close to and west of the Hedjaz Railway terminating in the Gulf of Akaba. In the south a frontier to be agreed upon with the Egyptian Government. In the west the Mediterranean Sea." ↩
alef ve yod "Eretz İsrael"in baş harfleridir ↩
Killebrew, 2005, p. 202. ↩
Smith, 1863, p. 1546. ↩
Jacobson, p65 ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page